Nie masz pojęcia… tu się tak niewiele dzieje. A my tak dużo marzymy. *
Czas płynie, czy tego chcemy czy też nie. Nie jest to zależne od nas. Nie mamy na to wpływu. Najmniejszego. Czy aby na pewno? Wiele razy przyłapałam się na tym, że pewne chwile w życiu przeleciały mi w oka mgnieniu, a inne ciągnęły się w nieskończoność. Od czego to zależy? Wydaje mi się, że od podejścia i od przeżywania chwili. Mówi się, że „to co dobre szybko się kończy” i coś w tym jest, bo to właśnie najfajniejsze chwile w naszym życiu szybko mijają, a te które są gorsze nie chcą już tak szybko przeminąć. Macie tak? Ja miałam wiele razy. Będąc w pracy i robiąc coś co akurat nie jest moim ulubionym zajęciem czas wydaje się zwolnić. Zaczynam zastanawiać się kiedy w końcu pójdę do domu i wyczekuje z niecierpliwością tej chwili. Będąc na wakacjach, spędzając czas z przyjaciółmi, czas leci jakby szybciej, bo nie zwracamy na niego uwagi. Cieszymy się nim.
Każdy z nas ma w dobie dwadzieścia cztery godziny. Ani sekundy mniej, ani więcej. Tyle samo. Od nas zależy co z nimi zrobimy. Przecież najwięksi naukowcy, pisarze, malarze mają taką samą dobę jak my, a jakoś udaje im się osiągnąć sukces i robić coś co kochają. Powinniśmy starać się wypełniać nas czas, na początku wolny, na doskonaleniu swoich pasji i walczeniem o marzenia. Jeśli wiemy „jak wyobrażamy sobie siebie za 10 lat” to starajmy się zrobić wszystko, żeby tak to wyglądało. Nie robiąc nic za 10 lat nadal będziemy z marzeniami w tym samym punkcie.
O co chodzi z tytułem posta?
Może wydawać się dziwny, ale naprawdę opisuje to co chcę przekazać. Czasami słyszymy określenie „iść na łatwiznę„, ludzie często tak robią. Tak jest prościej. Zamiast walczyć o swoje po prostu robimy to co jest wygodniejsze. Nie chcemy robić nic co jest poza naszą strefą komfortu. Nie mamy chęci, żeby coś zmienić. Bo skoro jest stabilnie i komfortowo to po co to zmieniać? Uważam, że jest to swojego rodzaju trucizna w życiu. Nie rozwijamy się ani trochę żyjąc życiem, które tak naprawdę chcielibyśmy mieć inne. Co nas powstrzymuje? Najczęściej strach przed porażką i przed tym, że nasze marzenia się nie spełnią, albo że ludzie nas wyśmieją. Naprawdę taki strach jest wart tego, żeby nie spróbować robić tego co się chcę i do czego prowadzi nas serce?
Trudniej jest podjąć walkę. „Trudzizna” moim zdaniem mimo wszystko się opłaca! Co z tego, że możemy ponieść porażkę i się na czymś sparzyć. Przynajmniej będziemy bogatsi o nowe doświadczenie i może dzięki temu nasze, życie nakieruje się na inny – lepszy – tor.
Przeraża mnie obraz życia spędzonego na dogadzaniu innym i nie podążaniu za głosem swojego serca. Hobby, pasja, to coś co sprawia że jesteśmy wyjątkowi. Ktoś może fascynować się grą na skrzypcach, może godzinami opowiadać o muzykach i o tym, jak to nauczył się grać. Serce bije mu szybciej na samą myśl o tym. Ktoś inny może być zachwycony szyciem. Gdy siada do maszyny jego czas zwalnia, a serce przyśpiesza. Ten właśnie moment w którym czujemy szybsze bicie serca i radość jest tym o co warto walczyć.
Mam znajomych, którzy deklarują, że uwielbiają swoją pracę. Nie chodzą do niej za karę po prostu kochają to co robią. Jest to jednocześnie ich pasja i zawód. Walczmy o to, żeby nasze życie było szczęśliwe. Mamy na to wpływ i nie pozwólmy, żeby ktoś mówił, że jest inaczej. Jeśli nasza pasja nie może być naszą pracą to nic złego, ważne, że w wolnym czasie czujemy to uczucie radości z robienia tego co czujemy w sercu.
Nie idź na łatwiznę!
Podejmij trud i żyj w zgodzie ze swoim sercem.
* cytat: Tove Jansson „Opowiadania z Doliny Muminków”
"IŚĆ na łatwiznę" skąd ja to znam 😀
Uważam, że właśnie fakt, że chcemy iść jak najprostszą i najłatwiejszą drogą sprawia, że wydaje nam się to lepszym wyborem a w rzeczywistości im bardziej o coś walczysz tym bardziej cieszysz się ze zwycięstwa 😀
Zapraszam! Jeśli ci się spodoba zostań na dłużej :3
"Gabrielle->KLIK
Znam osoby, które idą na łatwiznę. Zazwyczaj są to moi bliscy i robią to w momencie, gdy ich potrzebuję.. Idą na łatwiznę ignorując to..
Mój blog ?
Idąc na łatwiznę rzadko można cokolwiek osiągnąć :))
MÓJ BLOG http://stylegoldn.blogspot.de/
Pięknie piszesz.U mnie różnie to bywa czasem idę na łatwiznę,a czasem nie.
świetny blog,podoba mi sie jak piszesz.Obserwuje!
http://weruczyta.blogspot.com/
Dokładnie! Dopóki nie wyjdziemy ze swojej strefy komfortu, to tak naprawdę nic nie zrobimy ze swoim życiem, a nasze marzenia pozostaną tylko marzeniami.
Pozdrawiam RONN
Trzeba być odważnym i podejmować ryzyko, zeby zmieniać swoje zycie na lepsze. Nie rozumiem ludzi, który wolą siedzieć w miejscu bo boją się spróbować czegoś nwoego. Pozdrawiam i zapraszam
slavicpowerbeauty.blogspot.com
Bo czasami jest prościej rzucić wszystko. Pasja też wymaga pracy, by być w tym co kochamy coraz lepszym, bo przecież posuwanie się naprzód daje satysfakcję. Ale trzeba do tego troszkę chęci, odwagi, samozaparcia i wytrwałości. Mi samej trochę tego brakuję, ale pracuję nad tym. Pierwszy krok mam za sobą -znalazłam pasję, teraz robię krok drugi-ćwiczę i nie poddaję się… a na kolejne posunięcia przyjdzie kiedyś czas. Jedno wiem już teraz: Pasja to super sprawa, daje mi szczęście i spełnienie. Warto jej szukać.
Masz sporo racji. Samo przyłapuje się na tym, że idę na łatwiznę 🙁
Zapraszam do mnie 🙂
http://fasionsstyle.blogspot.com/
Bardzo motywujący post! <3
Mój blog KLIK
ostatnia sentencja kończąca post jest w 100% prawdziwa!
z przyjemnością obserwuję i zapraszam do mnie: http://thewomenlife.blogspot.com/
Im bardziej się postaramy tym więcej będzie radości jak nam się uda:)
mój blog, hooneyyy
Pięknie pisany post;3
Julciik-blogg ♥
Julciik-youtube ♥